“Ehl-i Sünnet inancına göre amel, Cenneti gerektirmez” diye bir itiraz olursa deriz ki: “Evet Ehl-i Sünnet amel cenneti gerektirmez, dedi. Yani amel, cenneti gerekli kılan illet değildir, dedi. Fakat, “Cennet'e girmeye sebep değildir” demedi. Burada nefyedilen (kaldırılan) illettir, sebep değildir. Bir de, “Sahih hadislerde, “Kalbinde hardal tanesi kadar imanı olan cehennemden çıkartılır. “Hiçbirinizin ameli ne cennete koyar, ne de cehennemden çıkartır. Bunlar ancak Allah'ın rahmetiyle olur buyuruluyor. Buna ne dersiniz?” denilirse, deriz ki: Evet, haklısınız. Fakat, cehennem tabakalarında uzun yıllar azab çektikten sonra cennete giren nerede; hiç hesaba çekilmeden, cehennemi görmeden cennete giren nerede? Neticede hepsinin cennete girişi Allah'ın rahmetiyledir fakat dereceleri, amelleri ve irfanları nisbetindedir. Zaten Allah Teâlâ da şöyle buyuruyor: “Güzel söz O'na ulaşır. Sâlih amel de onu yükseltir” (Fâtır 35/10).

Hasan el-Basrî şöyle anlatır: Kıyamet günü Allah kullarına şöyle emreder: “Cennetime lütfumla ve rahmetimle girin ve orayı amelleriniz oranında paylaşın.” Bir hadisinde Resûlullâh (a.s) şöyle buyurmuştur: “Akıllı kişi nefsine sahip olup, ölümden sonrası için çalışandır. Ahmak ise nefsinin hevâsına mağlub olup, sonra da boşu boşuna Allah'tan bir şeyler bekleyendir.” Hikâyeye göre İbrâhim b. Edhem hamama girmek ister, fakat parası olmadığı için hamamcı içeri almaz. Bunun üzerine İbrâhîm b. Edhem hem ağlamış, hem de "Şeytan'ın evine bile ücretsiz giremezken, Rahmân'ın

Kaynak : Alemin Yaratılışı ve Hz.Muhammed'in Zuhuru - Aziz Mahmud Hüdayi Hz.