Rüyamda mescit gibi bir yerde olduğumu gördüm. Orada uzlete çekilmiş insanlar vardı. Dedim ki: ‘Keşke birisi olsa da; edep öğretip şunları irşat etse.’ Onlara salihlerden birini işaret ettim. İnsanlar çevreme toplandılar. İçlerinden biri: ‘Peki niçin sen konuşmuyorsun?’ dedi. Ben de: ‘Eğer beni buna uygun görürseniz,’ dedim. Sonra da:

‘Eğer halktan uzaklaşıp Hakk’a yöneldiyseniz; insanlardan dillerinizle bir şey istemeyiniz. Bunu da terk ettiğinizde kalplerinizle de onlardan istemeyin. Zira; kalp ile istemek dil ile istemek gibidir. Ayrıca bilin ki; Hakk Teala her an bir iştedir, değiştirir ve dönüştürür, yükseltir ve alçaltır. Bazılarını illiyyine (en yüceye) yükseltirken; bazılarını esfel-i safiline (aşağıların aşağısına) indirir. İlliyyine yükselenlerin; korkuları esfel-i safiline düşmektir, ümitleri ise sahip oldukları yüksekliği koruyarak orada baki olmak. Esfel-i safiline indirdiklerinin ise; korkuları içinde bulundukları alçaklığın muhafazasıyla orada baki kalmaları, ümitleri kendilerinin illiyyine yükseltilmesidir’ dedim ve sonra da uyandım.

Kaynak : Fütuhu'l Gayb (Alemlerin Kapısı) - Abdülkadir Geylani