Konuşmaya gelince mangalda kül bırakmayanlar, iş ciddiye bindiğinde kaçacak delik arayıp, bahane üstüne bahane sıralıyorlar. Şeytanları hemen kendilerine akıl veriyor, onlar da hemen uyuyorlar. Sanırsın Allah ile anlaşma yapmışlar da, Allah da onlara bu yeryüzünde sonsuz hayat vermiş. Zaten ölecek olacaklarını unutmuşlar. Putlarının kölesi olmuşlar, kendilerine yeryüzünden ilahlar edinmişler. Bak şunlar, şunlar Allah'ın düşmanı, yeryüzünde fesat çıkarmaya uğraşıyor, Allah'a karşı yalan uyduruyor, Allah'ın mülkünde zalimlik ediyor, gel de bu deccalin kölelerine karşı dik duralım, tavrımızı ortaya koyalım desen, bakmışsın çevrende en imanlı bildiklerin bile kalmamış, hepsi toz olmuş.

Kuran'da ve sünnette infak tavsiye edilmektedir. Bunun alt sınırı belirlenmiştir. Üst sınır konmamıştır. Sahabeden mallarının neredeyse tamamını infak edenler olmuştur. Günümüzde de belki vardır. Orta yolu bulanlar da olabilir. Farz olanı yerine getirdikten sonra gerisi size kalmıştır. Önemli olan hem verdiklerinizde hem de vermediklerinizde gözünüzün, aklınızın kalmamış olması. Verdiklerinde aklı kalanların oranı belki düşüktür. Ama vermediklerinde aklı kalanların oranı muhtemelen yüksektir. İnsan çok mal sahibi olabilir, çok fazla çocuğu olabilir, ailesi varlıklı ve geniş olabilir, güç ve kuvvet sahibi olabilir,...vb. Ancak hiç birine güvenmeyin, hiçbirini sahiplenmeyin. Aklınız mallarınızda, çoluk çocuğunuzda olmasın. Bunların hepsi fitne/sınav. Kıbleniz ahiretiniz olsun. Yönünüzü, gönlünüzü ahirete çevirin. Bu dünyadan gelip geçensiniz. Bu durakta ve bu duraktaki süslere takılmayın. Aklınız kalmadıktan sonra malınızın fazla olmasında bir sakınca yoktur. Sahabelerden servetlerinin çoğunu infak edenlerin bir nedeni mal sevgisi korkusu idi. Kendilerine hakim olamayıp mal sevdasına düşeceklerinden korktuklarından, ellerinden çıkardılar. Siz iradenize güveniyorsanız, mal bataklığına düşmeyeceğinize inanıyorsanız, size bir sakınca yok.

Dünya hayatında, deccalin hizmetkarları kendilerini öyle bir esarat altına almış ki, adeta madde bağımlılarının satıcıların peşinde koşturması gibi onlara bağımlı olmuşlar. Kendilerine ne sunulsa sorgulamadan, akıl yürütmeden "onlar diyorsa bu doğrudur" şeklinde bir yaklaşımla hemen emre itaat eder haldeler. Hem korku ile vesvese verip, hem de dünyanın süslerine bağımlı kılarak toplumları helake doğru sürüklüyorlar. Dediklerini kabul etmeyenleri dışlıyorlar, aforoz ediyorlar. Akıl yürüten, düşünen insanları "cadı" diye nitelendirip yakan orta çağ zihniyeti, bugünkü zulmünü farklı isimler altında devam ettirmektedir. Cahiliyet her dönem olduğu gibi günümüzde de hüküm sürmekte. İnsanlar Allah'ın ilminden uzak kaldığı müddetçe de bu devam edecek.

Dünyanın ve dünyalığın peşine düşene oyalanıp, eğlenmesi için istediği verilir. Oyuncaklarından sıkıldıkça yenisini ister. Elindekilerden sıkılır bunalıma girer. Yenilerini elde etmek için kendini heder eder. Tüm enerjisini bu yolda tüketir. Tükenmiş bir şekilde bu dünyadan göçer gider. Vesileleri put edinmeyin. Vesile yani adı üstünde araç. Size verilen araçları ahiretinizi inşa etmede kullanın.

Yine tekrar etmek gerekirse bu dünya hayatı ahirete hazırlanma yeridir. Bu dünyada özümüzdeki Hak'ikati yani Allah'ın varlığını idrak edip, bizi oluşturan, bizde zahir olan Allah isimlerini tanıyıp, onları geliştirmemiz gerekir. Eğer bunlardan perdeli (kör) isek, bu dünyada Allah'ı tanıma, O'na yakîn olabilme şansını elde edemediysek, ahirette vay halimize! Zaten ahirette yaşanacak pişmanlık ta budur. Güçsüz, bitap halde Allah'tan, bizi meydana getiren Allah isimlerinden, onların bize vereceği güçten yoksun, bu dünyada gerekli enerjiyi (gücü) toplayamamış bir halde, gerçekler yüzümüze çarpınca, geri dönüp te telafi etmek isteriz ama nafile. Geri dönüşü olmayan bu noktada pişmanlık ateşinde yanıp, kavruluruz. O yüzden bu dünyanın geçici menfaatlerinin peşinden koşanlara özenmeyin, onlar kördürler, gafildirler. Onlar yoldan sapmışlardır.

Kıyamet gününe kadar Ademoğullarını yoldan çıkarmak için icazet alan İblis, vehim kuvveti ile insanlara vesvese verip, onları ayartır. Normalde her kul sırat-ı müstakim üzere olmalıdır. Şeytan ve avanesinin görevi ise bu yoldakilere sataşmaktır. Yeryüzü boyutunda bize bahşedilen duyu organlarımız ile algılayamadığımız cin şeytanları insan beyinlerine yolladıkları sinyaller ile onları etkilemeye çalışır. İnsan beyni de kendi gelişimine göre bu sinyalleri engelleyebilir de bunlara yenik de düşebilir. Zikir ve ibadetler bu sinyallere karşı güçlü olmamız için vardır. İnsan beyni anne karnından itibaren programlanır. Cin şeytanlarından gelen sinyaller de bir çeşit programlamadır. Zikir ve ibadetler de engelleyici programlardır. Bunlar işin teknik kısımları. Bir de insan şeytanları vardır ki, biz aslında bunları beş duyumuz ile görürüz, işitiriz, lakin basiret sahipleri gerçek anlamda bunları tanıyabilir. İnsan şeytanları, cin şeytanlarının emrine girmiş, onların vesveselerine yenik düşmüş olanlardır. Cin şeytanlarının etkisi altındaki bu insanlar artık "Şeytaniyete" hizmet ederler ve bu çerçevede hareket edip tıpkı sahipleri gibi onlar da doğru yolda bulunanları saptırmaya uğraşırlar. Bu insanların hayatları bir sınav vesilesi olarak imrendirici olabilir. Bu sınav kendilerinin mal-mülk ile imtihanı şeklinde de olabilir, başkalarının bu servetlere özendirilmesi şeklinde de. Şeytan ve avanesi "Yol"da olanlara vesvese verir; "Bak felan şunu almış, sen de al. Bak felan şunu yapmış, sen de yap. Daha çok al, daha çok biriktir. Gününü yaşa, bir daha mı gelecen bu dünyaya,..." İşte bunlar seni ayartmaya çalışırlar, kendilerine benzetmeye çalışırlar, ancak onlar gibi olursan seni aralarına alırlar. Geçici dünyanın, faydasız menfaatlerinin peşine düşenlerin aslında boyunlarında tasma, tasmanın ucunda da İblis ve avanesi vardır da onlar bunun farkında değildirler.

Dünya imtihanlarında yalnız Allah'a güvenip, yaslananlar, O'na yakîn elde etme hususunda kazançlı çıkarlar. Dünya menfaatlerini gözetip, düşman ve tehditleri karşısında bir adım dahi geri atanlar, ahiret yolunda çok daha fazlasıyla geri kalırlar. Başımıza her ne isabet ederse Allah'tandır. Cin ve insan şeytanları bizi başımıza gelen hadiselerle korkuturlar, vesvese verirler. Bak, malını kaybedersin, canını kaybedersin, sağlığını kaybedersin gibi vehimlerle etkilemeye çalışırlar. Bunlar, insanları dünyaya meylettirme amaçlıdır. İnsan dünyaya meylettikçe, daha çok içine düşer. Belki attığı ilk adım küçük gibidir ama bu küçük adımlar birbirini izler. Bataklık içinde hareket etmeye çalıştıkça daha çok içine doğru çekilir. O yüzden en ufak bir şüphede dahi bu tür tehlikelerden uzak durmalı, dünya kaygısı ile değil, Allah'a uzak düşme kaygısı ile hareket etmeli, taviz vermemeliyiz. Allah bizlere her türlü cin ve insan şeytanına karşı uyanık olabilmeyi nasip etsin, bu tür varlıkları bizlerden uzak eylesin.

Mal/mülk sahibi, çok evlat, geniş aile sahibi olanların fitnesi/imtihanı... Allah'ın kendilerine bahşettiği bu nimetlere güvenip yaslananlar imtihandan başarısız olanlardır. Bunları gözü görmeyip ahiret yolunda vesile olarak kullananlar imtihandan başarılı olanlardır. Rabbinin yaşatacaklarına, öyle yada böyle başına her ne gelirse Rabbinden bilip, sırtını sadece O'na dayayanlar felaha ermiştir. Maddi dünyanın maddesinin pençesinde debelenenler kendi yarattıkları cehennem ateşinde yanmaktadırlar. Maddi dünyanın musibetlerini her halükarda kabul edip, hazmedebilenler "El-An" kendi inşa ettikleri köşklerde, tahtlara kurulmuş sefa sürmektedirler. Ne mutlu "!!!Yoksullara!!!", "Cennet Krallığı" onların olacaktır.

Ahirete (gaip olana/görmediklerine) karşı, maddi hayatı (gördüklerini) satın alanlar, maneviyata inememiş madde bağımlıları ancak gerçek ile yüzleşince akılları başlarına gelip, pişmanlığa düşerler.

Ben bilirim zannında maddenin esaretinde hayatı tüketenler, işte siz ancak belli bir vakte kadar "eğlendirilmektesiniz".

Bu dünya hayatında, özellikle de günümüzdeki bilimsel gelişmelerin hız kazanması ile birlikte artık bir şeyler biliyoruz, evreni keşfettik "zan"ları çoğalan manadan kopuk, madde bağımlıları, özellikle siz, o elinizdeki bilim dediğiniz, kendinizden bildiğiniz "zan"larınız ile eğlenin. Siz de öğreneceksiniz, ilim aslında kiminmiş.

İnsan nefsinin "Hak"ikatine karşı çok zalimdir! Ancak bunun farkında değildir. Gaflet içerisinde ömrünü bu maddi dünyanın eğlencesi ile tüketir. Perde kalkıp, "Hak"ikat ortaya çıktığında, cehennem olarak pişmanlık ateşi ona yeter. Bu dünya hayatında nelerin peşinden koştu, neleri dert edindi, neler ile ömrünü boş yere tüketti. Hepsi bir "rüya" gibi geçip, gitmiş. Vesileleri, sebepleri ilah edinmiş... "Hak"ikatten perdelenmiş!

Dünya yüklerinin ağırlığı! Dünyanın peşinden koştukça ağırlığı üstünüze biner. Vazgeçebildiğiniz kadar özgür olup, hafiflersiniz.