Sünnetullah; Allah'ın evrensel sistemi, tüm varlıklarda, tüm alemlerde, tüm boyutlarda geçerli olan düzeni. Takva sahipleri de; bu düzene uymadıkları takdirde başlarına gelecekleri bilen, Allah'ı tanıyan, sistemi idrak etmiş, kendilerinde zahir olana vakıf, neyin ne olduğunu bilip, gereğince Allah'a iman edip, sakınanlardır. İmanın ilk basamağı Allah korkusudur. Kuran'da korkutma da vardır, uyarma da, sakındırma da. Asıl olan korkudan, sakınmaya geçebilmek. Bunun için "Sünnetullah" denen sistemi anlamak, bunun için de ilim öğrenmek gerekir. En başta da tüm bunlar için Allah'ın nasip etmesi, kulunu hidayete erdirmesi gerekir. Nefislerinin Hak'ikatini, varlıklarında zuhur edeni tanıyabilenler artık sakınmaya başlarlar. Zaten bu yeryüzü kaydında da bunları öğrenmek için varız.

Buraya kadar yaptığım açıklamalar anlaşıldıysa yada ben anlatmayı başarabildiysem, bunlara istinaden şunu söyleyebilirim ki Allah'ın Zatı'nı görmek teknik olarak imkansızdır. Kuran'da bazı ayetlerde göreceğimiz üzere dünya hayatında Allah'ı görmek isteyenler yada vaad olarak cennette Allah'ın yüzünü görmek şeklinde ifadeler geçer. Bunları genel olarak Allah'ın yüzü/açığa çıkışı/zuhur edişi/tezahür edişi şeklinde tercüme edebiliriz. Yaratılmış bir evren içinde Allah'ı görmeye çalışmak şu manaya gelir; evren vardı, sonradan Allah/Tanrı meydana geldi, sonra insanları yarattı. Bunun böyle olmadığını biliyoruz. Allah vardır, O'nun dışında gerisi hayaldir. Allah vardır, isimleri/sıfatları vardır, isimlerden meydana gelen boyutlar, evrenler, fiiller vardır. Bir de bunları müşahade eden şahitler/gözlemciler/bilinç varlıklar vardır. Varlıkların var olma zanları yani benlik iddiaları tamamen algısaldır, yanılgıdır. Böyle bir sistemi idrak edebiliyorsanız, Allah'ın Zatı'nın görülebilmesinin imkansız olduğunu da anlamış olursunuz. Ana sayfamızda bulunan Sünnetullah linki altındaki resmin konun daha iyi anlaşılması açısından faydası olabilir.

Nefsinin Hak'ikatini kavrayabilen Allah'ı nerede arayacağını da bilir. Mekan kaydından sıyrılıp, özüne yönelen O'nu bulur. Mahlukların aslında var olmadığını, tek varlığın Hak (Yaratan) olduğunu anlayabilen, Sünnetullah'ı gerçek anlamda yaşayabilecek olgunluğa erebilir.

Burada geçen "Allah, tövbelerini isterse kabul eder, isterse etmez", "Canım isterse ederim, istemezse etmem" gibi insancıl bir düşünce değildir!!! Bu "Sünnetullah"ın işleyişi şeklinde olup, tamamen bir düzen içerisindedir. İnsanlar ne kendi akıbetlerini, ne de başkalarının akıbetlerini bilemez. Resuller de kendilerine özel olarak bildirilmediyse, onlar da bilemez. Gaybı yalnız Allah bilir, bazen bir kısmını dilediği kuluna açması istisna. Yani, resul yada bir başkası sadece tebliğ edicidir. Karşısındakinin yazısında/kaderinde ne olduğunu bilemez ve de değiştiremez. "Sünnetullah" adlı sistemde, o kişinin doğumunda ona ne yüklendiyse onu yaşayacaktır!!! İşte aslında kaderinde falanca yazılıydı da, iman etti, dua etti de kaderi değişti, yanılgısına düşmeyin!!! Ettiği dua da kaderdendir, karşısına bir resul yada başka birinin çıkıp onu uyarması da kaderdendir!!! "Zan" derki; "Bak, şansı yaver gitti de salih bir kimse ile tanıştı, onu doğru yola sevk etti...". Vesilelere takılmayın!!! Vesilelerin arkasındakini görmeye çalışın!!! Yoksa vesileler sizi Allah'tan başka ilahlar edinmeye kadar götürür!!! İşte bu "Allah dilediğini yapar"a güzel bir örnektir. "Allah dilediğini yapar" ama nasıl??? Bir insanın dilediğini yapması gibi değil!!! İşte bu "Sünnetullah"!!! İşte bu evrensel NİZAM/DÜZEN!!!

Adetlerinizi, geleneklerinizi, göreneklerinizi, alışkanlıklarınızı bir kenara bırakın. Nice toplum bu prangalardan kurtulamadı, helak oldu. Allah'ın Sünneti'ne (Sünnetullah'a) sarılın. Asıl kurtuluş budur.

Belaların insanı olgunlaştırdığı, özündeki Hak kuvveleri bulmasını sağladığı, onları geliştirdiği gibi bir sistem olmasa, Allah resullerine bu dünyada güllük, gülistanlık bir hayat yaşatır, onlara türlü türlü belalar vermezdi. Resuller de "beşer" olduklarından, onların da kemale erme yolu diğer insanlar gibidir. Allah elinde sihirli değnek olan, gökte bir tanrı değildir. "Sünnetullah" vardır. Umarım anlaşılır.

"Bu"ndan kasıt, bir önceki ayette açıklanan Allah'ın sisteminin yani "Sünnetullah"ın en doğru yol/yöntem/sistem olduğuna bu ayette vurgu yapılıp, bunu da ancak "hatıralayabilen"lerin idrak edebileceğinden bahsediyor. Yani küll/cüz yanılgısında hayat sürdürenlerin anlaması mümkün değil.

Bende açığa çıkan Allah'ın isimleridir. Benim Allah'tan gayrı bir varlığım yoktur. Allah'ın bu varlığa isimleri aracılığıyla bahşettiği sırat-ı müstakim çalışmaları (ibadetler), yine Allah'ın bu varlıktaki esmalarını güçlendirmek, geliştirmek içindir. Bu çalışmalar sonucunda bendeki isim terkibinde yaşananlar da yine bana ait değildir. Varlığı olmayanın mülkü de olmaz. Ne ilkinde ne de sonrakilerde bir mülküm, bir iddiam yoktur. Yaşadıklarım ve yaşayacaklarım yalnız O'na aittir. Yaşatan O'dur. Kendinde kendini seyreden O'dur.

Allah'ın dilemesi dışında: Yani, Sünnetullah'ta bir şeyin Allah'ın dilemesi dışında gerçekleşmesi !!!teknik olarak!!! mümkün değildir.

Sünnetullah'ta "teknik olarak" Allah'ı (Zat'ını) görmek mahluklar için mümkün değildir. Çünkü Allah dışında bir varlık yoktur. Varlık zannındaki/iddiasındaki "ben"liklerin Hak'ikati, Allah'ın esma terkibleri yani Rableri olduğundan, varlık/benlik iddiasındakilerin Allah'ı görmesi olur şey değildir. Ancak Allah'ın tezahürlerine/isimlerden oluşan Rab terkiblerine "şahitlik" edebilirler. Bu Mevlana'nın; "Sebepleri öğrenmek isteyerek delirmenin eşiğinde çaldım kapıyı. Kapı açıldı ve gördüm ki, içeriden çalmaktaymışım" sözünde gizlidir. Kendinde kendini seyreden bir varlık! Gerisi sadece hayal! Mahluklar sadece Rab terkibidir. Allah vardır, isimleri vardır, isimlerin farklı boyutlarda, o boyutun frekansına uygun "Vücud" bulmuş halleri vardır.

Musa; "Seni görmek isterim" derken, yahudiliğin temel yanılgısı olan "Maddecilik" kavramı ile perdelenmiştir.

Yeryüzü boyutunun maddesi ile perdelenmiş "Dağ" benliği, özündeki Rab terkibinin tecelli oranı arttığında parçalanmıştır. Hak gelmiş, batıl yıkılmıştır.

Bu duruma alışkın olmayan Musa adlı yeryüzü mahluku bunun ağırlığını kaldıramamış ve kendinden geçmiştir.

Allah'ın "Subhan (her türlü noksanlıktan münezzeh)" olması yeryüzü boyutundaki tecellilere göredir. Yani bizim tecelli olarak değerlendirdiklerimiz tam bir yansıma değildir, üzerine dünya yükleri binmiştir, tecelliden bu "Allah"tır demek gibi "Panteist" yanılgısına düşmek doğru değildir, anca kamil insan "Hz.Muhammed" en üstün oranda bir yansıtma sergileyebilir. Ama hristiyan yanılgısı olan, İsa'ya tanrı yakıştırması gibi bir yanılgı da söz konusu olamaz. Bir de Hallac-ı Mansur gibi kendinden, kendindeki nefsani kirleri (yükleri) temizleyip, "Hiç"liğe erişebilenler "En-el Hak" diyebilir. Bu kişiler artık kendi bireysel zanlarından/benliklerinden sıyrılıp "Safiyye" makamına ulaşmıştır. Onun dışında geri kalan tüm "mahluklar" zandadır.

Sünnetullah'ın işleyişinin farkında olanlar, kendilerine isabet eden ne varsa (hayır yada şer), bilirler ki bunlar bu geçici dünya hayatının yaşanması gerekenleridir. Bu yaşanması gerekenler, kendisini pişirmek, yoğurmak, kıvama getirmek içindir. Dünya yolculuğunda, seyru süluk'unda yükselebilmesi içindir. Bu dünya geçicidir, ne yaşanıyorsa, yaşanması gerektiği içindir. Allah indindeki bir "An", bize göre "Zaman". Olan olmuş, biten bitmiş, geçen geçmiş. Öyleyse neyin derdindesiniz?

Sınav yada imtihan denen sistem, aslında bizlerin pişmesi, yoğrulması için başımızdan geçen badirelerdir. Yani bunları tecrübe kazanma vesilesi olarak görmeliyiz. Başımıza gelen "bize göre" iyi yada kötü her ne varsa, bunlar hep bizi tamama erdirmek içindir. Allah zaten neyin ne olduğunu bildiği, zaman kavramının olmadığı, sadece "An" olması nedeni ile Allah'ın kullarını deneyip te imtihan sonucuna göre bir değerlendirme yapması gibi bir durum söz konusu değildir. İmtihan/sınav kavramı kesret boyutundan bakıldığında kulların sistemi anlaması için getirilen tabirlerdir. Vahdet boyutundan bakıldığında ise isim, fiil, fail,.., hepsi Tek bir varlığa aittir. Kullar 'Zan'na tabidir.

Vesileler...Vesileler...Vesileler

Yine Mevlana'nın "Sebepleri öğrenmek isteyerek delirmenin eşiğinde çaldım kapıyı. Kapı açıldı ve gördüm ki, içeriden çalmaktaymışım" sözüne atıfta bulunarak diyebiliriz ki; Sadakayı veren kim, alan kim? Tövbe eden kim, kabul eden kim? Allah'tan gayrı ilah mı var? Allah'tan gayrı varlık mı var? Kendinde kendini seyreden kim?

Yanılgılara dikkat!!! Yanlış zanlara kapılmayın!!! "Sünnetullah"a göre o birimlere düşen ne ise onu yaşayacaklar. Keyfine göre azap eden yada bağışlayan bir tanrı yok!!!

Bu arş nerede olabilir??? Tefekkür edilmesi gereken bir konu.

Musa'nın kavmi; "Bizi o zalim kavme !!!imtihan vesilesi!!! kılma" diyerek, bir gerçeği gün yüzüne vuruyorlar. Yanlış kuran mealleri ise bu gerçeği ne yazık ki örtüyorlar. Bu noktaya kadar anlatmaya çalıştığım "Hak'ikat/Sünnetullah" kavramları anlaşılabildiyse yada ben anlatmayı becerebildiysem (vesile olabildiysem), bu ayette vurgu yapılan gerçek te size aşikar olur. Onun dışında tek diyebileceğim vesileleri put (ilah/tanrı) edinmeyin. Yıkın onları. "La mevcude illAllah" hakikatine erin ki Hak siz de zuhur etsin. Benliğinizi ve putlarınızı yıkmadan bu gerçekleşmez. Aksi takdirde ya vesile olursunuz, ya birileri size vesile olur. Vesilelerle uğraşır durursunuz. O yüzden, varlığınızdan geçin, yoklukta Hakk'ı seyreyleyin.

Olacakları değiştiremeyiz. Ancak yaptıklarımız ile olayların programlanmasına vesile olabiliriz. Her kul belli bir fıtrata göre yaratılır. Doğuştan gelen özelliklerimiz, genetiğimiz, anne karnında geçirdiğimiz dönem, bu dönemdeki çevresel etkenler, gezegenlerin etkileri, dünyanın etkisi,..., tüm bunların sonunda programlanmış bir beyin ile bu dünyaya geliriz. Ana kitapta yazılanlar, birimlerin etkisi (vesilesi) ile açığa çıkar. Doğduktan sonra da insan beyni programlanmaya devam eder. Beyin dışsal etkiler ile nasıl programlanıyorsa, aynı şekilde hem kendi kendini hem de başka beyinleri programlar. Yakup aleyhisselam Sünnetullah'a vakıf biriydi. Yaşadıkları onu olgunlaştırmış, kemale ermişti. Neyin ne olduğuna vakıftı. Duasını yapar, sonrasında yalnız Allah'a tevekkül ederdi (dayanıp yaslanırdı). Yakup aleyhisselamın duası ancak gelişecek olayların programlanmasına vesile olabilirdi. O her türlü sonuca razı idi. Bu dünyanın vesileler dünyası, yaşadıklarımız ile piştiğimiz, geçici bir durak olduğunun farkında idi. Ona göre bu dünyada sahiplenme, kaybetme, mal, mülk, evlat edinme gibi kavramlar sadece yaşanılan olaylardı. Ne yaşanılacaksa zaten yaşanılacaktı. Ne yaşanılacaksa zaten ana kitapta yazılıydı. O sadece vesilelere sığınıyor, tamama ermeye uğraşıyordu.

العَبْدُ فِي التَفْكِيرِ والرَبُّ فِي التَدْبِيرِ : Kul düşünür, Rab yönetir. İnsan vücudundaki ufacık bir hücreyi yönetme iradesine sahip değilken, neyin iddiasındadır? Ön planda cereyan eden olaylarda, insan kontrolün kendinde olduğunu zannetmektedir. Sanırım bunlar hayvanlarda olmayıp da insan beyninde bulunan frontal lobda cereyan etmektedir. Muhtemel insan bilici yada zihni (prosesler) insan beyninin bu bölgesinde oluşuyor olabilir. Oysa ki arka planda insan beyninde birçok faktör etkendir. İnsan beyinlerine gelen "Data" ortak ta olsa, o beynin programına göre farklı farklı işlenerek ortaya farklı sonuçlar çıkar. O anda beyinde gerçekleşen kimyasal reaksiyonlarda kimse ben bu etkileşimlere hakimim, kontrol edebilmekteyim deme cüretine sahip olamaz. O yüzden kul sadece düşünür, belki bu düşünce kendinin ve başkalarının beyinlerinin programlanmasında bir etkiye sahiptir. Ama sonuçta beyne bir data geldiğinde o data arka planda işlenir ve o kuldan fiil olarak zahir olur. Bu karmaşık yapıda ben şunu yaptım, o bana bunu yaptı gibi fiillere fail atfetmek, beş duyudan ötesini algılayamayan zavallı insanın vesileleri ilah edinmesinden başka bir şey değildir. "Data" kelimesini açmak gerekirse, şöyle bir örnek verebiliriz; Örneğin güneşi görmek beyne göz aracılığı ile gelen bir data'dır. Bu data kiminde güneşi ilah edinmek, kiminde de Hz.İbrahim gibi sen benim ilahım olamazsın şeklinde açığa çıkar. Bu iki fark güneşi gördükleri ana kadarki sürede beyinlerinin farklı programlanmış olmasından kaynaklanmaktadır. Kuran'da birçok yerde geçtiği şekilde hidayete erdiren de Allah'tır, doğru yoldan saptıran da. Sorumluluk kesret ile perdelenenler için vardır. Perdesi olmayanlar da zaten varlık da yoktur. Yok olan da sorumlu değildir. Bu ince ayrıntıların dikkatlice düşünülmesi gerekir. Anlayıp, hazmedebilmek zordur. Hazmetmeden anladım iddiasına kapılmayın.

Kuran'da bu şekilde gayet açık ve net ayetler (deliller) varken, madde ile, "ben"lik ile perdelenenler yanılgılarından, zanlarından kurtulamayıp Hak'ikati görememekteler. (Ek bilgi; "men" edatı akıllı varlıklar için kullanılır. Yani göklerde (farklı boyutlarda) ve (insanoğlunun beden kaydı olan) yeryüzünde akıllı/akıl yürüten istisnasız kim varsa!!!)

Yıldız'ın Rabbi Fâtır, frekans okyanusunda, yıldızın kendisinde açığa çıkan/zuhur eden yayın ile (onun aracılığı ile) diğer varlıkların Rab terkiblerine etki eder, onları programlar. Allah'ın sistemi, Sünnetullah!!!

Yine açık ve net bir ayet (delil). Bu sefer "men" edatı yerine "ma" edatı. Yani canlı, (bize göre) cansız tüm birimler.

Öncekine ilave melekler de. Hatta cinler de. Ne varsa.

Tüm alemlerde gerçekleşen, zuhur eden "Tek'in Seyri"dir. Yaratılmışlar, kendilerini Yaratan'dan perdeli !!!benlik!!! zannındadır/yanılgısındadır.

O yüzdendir ki, yaratılmışlarda rubibiyetten yansıyan fiilleri, o aynalara ithaf ederek, aynalarda bir irade var zannına kapılarak, bu gafletleriniz sonucu Allah'tan gayri ilahlar edinmeyin. Ne kendinizde, ne de diğer mahluklarda böyle bir güç yok!

Bal arısına ilham!!! Nasıl ola ki??? Bal arısının "Arş"ından gelen nur/ilim/data... Göklerden/semalardan geçen... Bal arısının Rabbinden... Fâtır'dan... Ve yeryüzü kaydında, şahitlerin/gözlemcilerin huzurunda "Bal arısı"...

Sabır da Allah'ın bahşettiği bir melekedir, bir lütuftur. Bu dünyada yaşadıklarımızın, bir olma/pişme süreci olduğundan bahsetmiştim. Yani yaşadıklarımız bizi pişiren/yoğuran/belli bir kıvama getiren vesilelerdir. Hal böyle olsa bile bunu idrak edip, hazmedebilmesi zordur. Çünkü insan bu dünyaya meyleder şekilde yaratılmıştır. Nefsi hep arzular, kolayı, rahatı, biriktirmeyi, mal-mülk sevgisini,..vb. Bu yüzden belli bir idrak seviyesine gelene kadar, özellikle yolun başında irade, azim ve en önemlisi sabır gelir. Tahkik seviyesine gelemesek de en kötü takliden başımıza gelenlere; "Bu da Allah'tandır" diyebilip, sabretmemiz gerekir. Ama "Sabır" da Allah'tandır. Yani sabır melekesi kendisinde işleyebilen "Kul", yanılgıya düşüp te kendin de bir güç var "zan"netmesin. Kendini ilahlaştırmasın. Bu lütfun da tıpkı diğerleri gibi göklerin ve yeryüzünün ve ikisi arasındaki her türlü "birim"in Malikü'l Mülk'ünden geldiğini unutmasın. Ancak hatırlayabilen "zerre"ler "Kül"e raptolur.

Allah indinde bir "An", yeryüzünde beden kaydında bizim "zan"nımıza göre "Zaman"... Allah --> Esma --> Fiil... Bizler bu nuzule algısal benlik/bilinç sahipleri olarak "Zaman" kaydına göre "şahitlik/gözlemcilik" yaparız.

Allah'tan gayrı olanlar, dünya hayatlarında O'nu tanıma fırsatını kaçıranlar, kendilerinde O'ndan olan kuvveleri açığa çıkartamadan bu dünyada 'Bir eşek geçti, geriye kaldı semeri' misali geçip gidenler yaptıklarının, daha doğrusu yapmadıklarının karşılığını göreceklerdir. Allah'ı yakından tanıyıp, zamanlarını bu yönde değerlendirenler, kendi varlıklarını, aslında var olmadıklarını, sadece O'nun esmalarının bir terkibi olduklarını, Allah'ın varlığı ile var olduklarını keşfedenler, teslim olanlar, varlıklarından geçenler, mülklerinden, ailelerinden, sahiplenmekten vazgeçenler, en sevdiklerini verenler, işte onlar için artık "sorumluluk" kalmamıştır. Var olmayanın ve var olmadığını fark edip, bu doğrultuda "yaşayabilenin" sorumluluğu mu olur? Onun hesabı bu dünyada görülmüştür. Ancak amellerine güvenenler, size hala sorumluluk var! Bilmem anlatabildim mi???

"Külli pencere"den bakan iki ayetten sonra hemen "cüzi pencere"den bakışla bir ayet!

Bu yine aynı ilkeye dayanır... Allah --> Esma --> Fiil... İşte bu sistemin adı "Sünnetullah"tır. Bu sistemi anlayabilirseniz, kafanızda birçok şey oturmuş olur. Nedenler, niçinler kalkar. Olması gereken oluyor, bunun aksi mümkün değil. Bir kasabanın helakine söz geçti ise/yazılı ise/takdir edildi ise, bunun için vesileler de hazırdır. Zaten vesilelerin de esma terkibleri ona göredir. Biz şahitlerin/gözlemcilerin bu sistemi çok iyi idrak etmesi/tefekkür etmesi gerekir. Peki şahitlerin hiç mi etkisi yok? "Mahlukat" var olduğu anda kendisinde genetiğinden ve doğumu sırasında gelen bir programa göre bir esma terkibi oluşur. "Mahlukat"ın esma terkibi hayatı boyunca gezegenler, ailesi, çevresi, toplum,..vb gibi çevresel etkilerce ve tabi kendince programlanmaya devam eder. Yapılan ibadetler, edilen dualar, kılınan namazlar, tutulan oruçlar, zikirler,..vb bunların hepsi beyinleri/esma terkiplerini programlar. Örneğin benim de şu an yapmaya çalıştığım bir çeşit programlamadır. Hem kendimi, hem de bu yazdıklarımı okuyanları. Tabiii şunu da belirtmekte fayda var. Yapılan tüm ibadetler de, edilen tüm dualar da takdirdendir!!! Hidayeti veren de yaşatan da yalnızca O!!! O'ndan gayrı bir ilah mı var???

Allah, istisnasız herkesi rızıklandırır. Kafir, mümin farketmez. Hepsi O'nun kullarıdır. Her birimin Rabbi Allah'tır. Hepsinin Fâtır'ı Allah'tır. Hepsinin perçeminden tutup, sürükleyen O'dur. Zaten "teknik olarak" aksi mümkün mü???

Ara ara sorduğum; "Aksi teknik olarak mümkün mü?" sorularına cevap!!! Bunun üzerine yeni bir soru; "Hala bir varlığınız olduğu iddiasında mısınız?"... Allah'tan gayri, irade sahibi bir "ilah"???

Aynı uyarı tekrar! Marş basıp ta motor çalışıp, hatırlayana kadar, adeta kafasına vura vura "hatırlatmalar"...

Çünkü işlerine gelmiyor. Dünya onları kendisine kul, köle etmiş. Maddi hayat kalplerini kaplamış. Akıl melekeleri bu dünyanın esareti altında, çalışmıyor. Anlamıyorlar! Anlayamıyorlar! Kapitalist sistem (deccaliyet) gözlerini kör etmiş, sistemin köleleri haline getirmiş. Korkutuyorlar! Korku ile toplumları güdüyorlar. Bu dünya sonrasını düşünmüyorlar. Unutmuşlar. Hatırlamıyorlar! Sünnetullah'ı idrak edemiyorlar!

Firavun'un şakilesinde (yaradılışında/programında) Musa olmak yoktur, Musa'nın şakilesinde de Firavun olmak yoktur. Tersi her ikisinin de fıtratına aykırıdır. Firavun da, Musa da belli isimlerin toplamı olan "Esma Terkibi"nin vücut bulmuş halidir. Hamurun içine tuz da konur, şeker de, sonunda onun tuzlu mu yoksa tatlı mı olacağına yoğuran karar verir.

Kendilerine "Hak"ikat gelse de bundan faydalanıp hidayete eremeyişleri, fıtratlarından gelen takdirdendir. "Yazı" önlerine geçmiştir.

Kendi Rabbinin katından ilim sahibi olan şahıs, öldürdüğü oğlan için "Oğlanın ana babasının Rablerinden oğlanı değiştirmesini istediğini" söylüyor ve "Biz istedik" diyor!!! Yani "ben" olarak tekil değil, "biz" olarak çoğul!!!

"Sünnetullah" sistemini kafanızda canlandırıp, idrak edebiliyor musunuz??? İsteyen kim??? Değiştiren kim??? Yapan kim??? Yazan kim??? Okuyan kim??? Hesap gören kim??? Hesabı görülen kim??? "Şahitlik" eden kim???

Hevasından konuşan, iş yapanlar ile Hak'ikatten zuhur edenlerin farkı. Herkes bir ayna, ama her ayna bir değil, her ayna parlak değil. Herkes bir alıcı, ama her alıcı bir değil. Herkes bir verici, ama her verici bir değil. Allah --> Esma --> Fiil... Yayın/zuhur bu şekilde ama!!! Yeryüzü kaydında "nefis" filtresinden geçenler ile saf olarak alıp/verenler farklı. Dikkat edin! Yanılgıya düşmeyin, iyice tefekkür edin!

Akıbetler bellidir de, sebepler yaratılır ve zaman algısı ile desteklenir. Sen aslında Sünnetullah'ın işleyişine şahitlik edersin de nedenlerini, niçinlerini zihninde yarattığın sınırlı yeryüzü algısının mahluklarına izafe edersin. Sebeplere takılırsın, maddi dünyanın geçici menfaatleri ile oyalanırsın, sana isabet edenleri kendinden yada başkasından bilirsin de, asıl Hak'ikati göremezsin.

!!!La ilahe illAllah, La faile illAllah, La mevcude illAllah!!!

Her birim kulluğunu yerine getirmektedir. Sapıtıp şeytana uyanlar da dahil. Zannımıza tabi olduğumuz bu yeryüzü aleminde, esma terkiblerinden zuhur eden fiillerin failleri olarak ancak Rahman'ın kullarını algılarız. Perdeler kalkınca batıl gider, Hak kalır. Kullar Rableriyle karşılaşır.

İdrak kapasiteleri Allah'ı bilmeye yeterli değildir. Çünkü dünyada iken Allah'ı tanıma fırsatını değerlendirememişlerdir. Değerlendirebilenlerin de yeterli değil, ancak kısıtlıdır. "Mahluk", "Hâlik"i ihata edemez!

"Salih kimseler kıldık." Burada "ceale" fiili kullanılmış. Yani Allah onları daha doğmadan o şekilde tasarlayıp yaratmış şeklinde. Fıtratları/Esma terkipleri bu şekilde oluşmuş. Bu ancak Teklik'ten bakıldığında anlaşılabilir. Kesretten bakanlar öyleyse bizim suçumuz ne, adalet filan gibi yeryüzü boyutu düşüncelerine kapılırlar. Bunlar iyice düşünülüp, idrak edilmesi gereken konular.

Bizim (!)cansız(!) olarak algıladıklarımız dağlar, taşlar, akılsız gördüğümüz hayvanlar ve üzerine azap olmuşlar da dahil her birim Allah'a secde etmektedir! Yani fıtratlarının gereğini ifa ederek, Allah'a olan kulluklarını yerine getirmektedirler.

Allah'ın bu şekilde, şeytan vasıtasıyla insanlara vesvese vermesi ve bazılarının bundan etkilenip bazılarından bu etkiyi gidermesi, daha doğrusu kendilerinde açığa çıkan Allah esmaları vasıtasıyla şeytanın bu etkilerinden kurtulmaları insanların Sünnetullah'ı tanımalarına, bilmelerine ve bu şekilde kendilerinde açığa çıkan Hak'ikat ile kalplerinin mutmain olmasına bir vesiledir. Bunu ise ancak kendilerine ilim verilenler idrak edebilir. İşte bu şekilde Allah iman edenleri doğru yola hidayet eylemektedir.

Her birim (mahluk), Sünnetullah adlı sistemin gereği olarak yaptıklarının karşılığını görecektir. Yaptıklarının karşılığı tastamam verilecektir.

Kendi varlığındaki Hak'ikatin idrakine varabilen, artık O'ndan başkasına tevekkülün abes olacağını anlar. Aslında O'ndan başka varlığın olmadığı hakikatine erişir. O'ndan gayrisi hepsi !!!Mahluktur!!!

Ölüler bu dünyada Hakk'ı tanıyamadıklarından artık gittikleri yerde bu imkanları yoktur. Bu dünyaya gelen insanın görevi zaten Hakk'ı tanımaktır. Öncelikle kendinden zuhur eden sonra da diğer varlıklardan. Bu dünyada Hakk'ı tanıyıp özelliklerini kavrayabilen, burada kazandığı bu güç ile geçeceği boyutlarda varlığını sürdürebilir. Aksi takdirde zelil olanlardan, kaybedenlerden olur.

İşte bu dünya hayatında da bu (Hakk'a olan) çağrıya sağır olanlar için yapılabilecek bir şey yoktur. Onlara resul bile hidayet eyleyemez. Hidayet ancak Allah'ın takdiri iledir, resul ancak vesile olur. Sağırlar, bu çağrıya arkalarını dönüp giderler.

Hidayet Allah'ın takdiri iledir. Resul ancak Hakk'a vesiledir, Sünnetullah'ı tebliğ edendir. Kör olarak yaratılanlar (takdir edilenler) bu dünya hayatından bu şekilde geçip gideceklerdir. Resul'un Hakk tebliğine iman edenler, teslim olanlardır (müslümanlardır).

Nefsin Hak'ikatine zulmetmek; nefsin Rab terkibinden gelen Hak fıtrata heva karıştırmaktır. Kendi "izafi" varlığında açığa "Çıkan"ı görmezden gelip, nankörlük etmek, diğer "izafi" varlıklarda açığa "Çıkan"ı tanıyamamaktır. Hak çağrıya isyan etmek ve tüm bunların sonunda kör olup, sağır olmaktır. Musa hevasına uyup, taraf seçmiş ve bunun sonucunda öfkeye kapılmıştır. Hak'ikatte taraf yoktur. Birimlerden zuhur eden "Allah Esmaları" vardır. Körler ve kafalarındaki gözleri dışında gözleri olmayanların, kendilerine "İlim" ulaşmamış, ulaşsa da Hak'ikatini kavrayamamış "zalimlerin" algılayamayacakları Hak'ikat.

Garanti yok!!! Amelinize güvenmeyin. Kimse ameli ile cennete giremez! Takdir Allah'tandır. Son nefese kadar kimin nasıl öleceği belli değildir. Bir anda her şey değişebilir. Siz putlarınızı yıkın, teslim olun, kalbinizi arındırın, saf bir halde kalbiniz ile iman edebilecek bir hale gelmeye çalışın, yalnız ve yalnız Allah'a tevekkül edin, O'na yönelin, kıblenizden şaşmayın, haddinizi aşmayın,... Tüm bunları yapabilirseniz zaten, salih ameller kendiliğinden gelir. Ondan sonra "hala akıl erdiremediyseniz", o amellerin "vesilesi" ile cennete girdiğinizi "zan"nederseniz. Aklınız erer hale gelir, îkan sahibi olur, yakîn elde ederseniz, zaten artık nereye girdiğinizin bir önemi kalmaz.

Allah'ın isimleri Sünnetullah'taki düzene göre belli bir sistemde bir araya gelerek mahlukların Rab terkibini oluşturur. Hiçbir mahluk kendi Rab terkibini seçemez, kendi payına ne düşerse onu yaşar. İsimler yeryüzü boyutunda vücut bulur (zahir olur), fiilleri oluşturur. Mahluk ise "algısal" benliği ile "zan"neder.

İşte "Allah" kavramının işaret ettiği "Varlık"ın izahı budur. Zihinlerinizde yarattığınız "zan"larınız değil!

Her kul fıtratı üzere yaşar, her kula yaşadıklarının karşılığı verilir. Haksızlık yok, zulüm yok. Haksızlık gereğini yapmamak, karşılığını vermemektir. İnce bir çizgi, dikkat!

İlim ve iman verilenler!!! "İlim verilenler" lafzını bazı bünyeler kaldırabilir ancak "iman verilenler" lafzını hazmetmesi zordur! Hazmedemiyorsanız geçin.

Bu bilmeyip te kalpleri mühürlenenler, kendilerine ilim verilmeyenler midir??? Sünnetullah'ta sistemin işleyişi vardır. İsimler fiillere dönüşür, fiil olarak yeryüzü boyutunda/algısında zahir olur. Beşer akıllar sebeplere takılır, sebepleri ilahlaştırır, "suçlu" arar, madde ile perdelenir.

Sünnetullah'ın işleyişi... Arş --> Semalar --> Yeryüzü... Zat --> Esma --> Fiil --> Şehadet... Yeryüzüne inzal olan nur/data ve yeryüzünde açığa çıkan datanın tekrardan geriye doğru bir yol ile bizim kelime dağarcığımıza göre "yükselişi".

Arş'tan "Arz"a doğru tüm katmanları (semaları/gökleri/boyutları) geçerek cereyan eden ilmin (datanın/yaşamın) tüm bilgisi bu kitapta (Levh-i Mahfuz'da) kayıtlıdır.

İsimlerden fiiller zahir olur, fiiller arzda vücud bulur, ameller ecre vesile olur!

Bize göre bir "zaman" zannında "yazı"yı yaşıyoruz. Şahitlik/gözlemcilik ediyoruz. Yaşanmış ve bitmiş...

Dünya rızkının kaderi, Allah'ın elindedir. Dilediğine dilediği şekilde verir. Önemli olan kulun kendisine isabet edeni ne ölçüde değerlendirebilip, o nimetleri vesile kılıp geriye vuslat yolunda kullanabilmesidir.

Perde arkasından; Örnek olarak Allah'ın Musa (A.S)a ağaçtan seslenmesini verebiliriz. Burada perde ağaçtır. Perde kimi zaman da insandır, kimi zaman da hayvandır. Faili de fiili de yaratan, yarattıklarını diğer yarattıklarına vesile kılan yine Allah'tır. Bunun dışında yeryüzü kaydında Allah'ın Zatı'nı görmeniz yada O'nunla konuşmanız teknik olarak Sünnetullah'a aykırıdır.

El-Hak! Hazmı zordur. Girersen ateşin içine, yakarsın nefsini. Lakin ateşin içerisindeki ve çevresindekiler mübarek kılınmıştır. El-Hak! Yanmadan, ihlasa eren, saflaşıp, arınmışlardan olamazsın. Yanabilenler, Hak'tan nasiplendiklerini çevresindekilere yansıtır. Işık lambadan görünür, lakin ehli bilir ki lambanın "Nur"u "Hak"tandır. El-Hak! "Hak"ikat demir gibidir, midene oturur, dağı paramparça eder, "yok" olmadan hazmedemezsin. El-Hak! Burası altıncı evredir, dikkat et yanarsın!

"Sünnetullah" denen 'Hak' sistem işte böyledir. Ne kaçırdıklarınız ne de elde ettikleriniz sizden değildir, Hak'tandır. Siz yaşarsınız, şahitlik edersiniz.

Kesretten bakanlar, fiiller ile perdelenenler 3'ü, 5'i, bir de yanlarında O'nu görür/bilir. Siz 3'ü, 5'i görmeyin! Yalnız O'nu görün. O zaman yanı, yönü, sağı, solu, doğusu, batısı, uzağı, yakını kalmaz. Sadece O! El-An! Sadece O!

!!!Bizi küfre düşenlere fitne vesilesi kılma!!!... Bunu hem dualarınıza katın hem de üzerinde uzun uzun düşünün... Yaşadığımız/şahitlik ettiğimiz "Sünnetullah" adlı sistemde çok güçlü bir ifade!

Aslında yapılan yayın herkes (her alıcı beyin) için aynıdır da alıcılar (beyinler/programları) farklıdır. Farklı esma terkiplerinden oluşan "mahluklar", gelen "data"yı kendi veritabanlarında farklı farklı yorumlayıp, açığa farklı hallerde izhar ederler. Hidayet her beyne gelir de her beyin bunu değerlendiremez. Fitne de aynı şekilde, kimini zelil eder, kiminin de derecesini yükseltir. Bu, "Sünnetullah" sisteminin teknik olarak işleyişidir. Bunu anlayabilen artık Külli irade, Cüzi irade gibi bir ikileme düşmez. Sistemi anlamak aslında basittir. Zor olan beyinlerdeki yanlış programları yıkabilmektir.